Visie Beleidsondersteuning Wetenschap Meer info Nieuw & Nieuws

 

 

 

 

Visie-start
Knoptekst
Contact
Startpagina

 

Visie AOWscope

terug

Vervolg: Ouder worden en Veroudering  
Kijk hier voor de uitwerking van:
A. Intergenerationele verhoudingen
B. Pensionering en AOW
C. Arbeidsmarkt en levensloop
D. Arbeidsmarkt en zorg
E. Hulpvraag en omgeving

Vooropgesteld

Onderstaande visies, aanbevelingen en verwachtingen hebben betrekking op de komende decennia. Zij onder-strepen dat wij ons serieus moeten voorbereiden op een verdubbeling van het aantal 65-plussers.

De consequenties van de voorstellen zullen vooral van belang zijn voor de huidige 40-65 jarigen. Het verleden heeft bewezen dat alle veranderingen inzake het ouderenbeleid slechts geleidelijk kunnen worden doorgevoerd. Soms heeft dit te maken met de aanspraken op sociale zekerheid voor mensen die nog niet gestopt zijn met werken (bijvoorbeeld WAO), soms hangt het samen met de aanspraken van mensen die binnenkort gaan stoppen met werken (AOW). Veranderingen kunnen alleen op langere termijn worden doorgevoerd. Dit betekent dat we op korte termijn besluiten moeten nemen om de noodzakelijke veranderingen in de toekomst te kunnen doorvoeren. Suggesties voor de noodzakelijke veranderingen komen hieronder ter discussie.

In de eerste decennia na de Tweede Wereldoorlog waren “de ouderen” een van de belangrijkste categorieën van beleid. De Ministeries van Sociale Zaken, Volkshuisvesting en het latere CRM / VWS waren er op uit om voor de ouderen -voor eens en voor altijd- heilzame voorzieningen te creëren.

Versteend en verstard

Veertig jaar later is dit beleid meer een korset geworden, een versteende structuur (b.v. 65 jaar als formele pensioendatum en daaraan gekoppeld: de aanspraak op de Algemene Ouderdoms Wet) en een verstarde cultuur (b.v. de negatieve beeldvorming over oudere werknemers of de verleidelijkheid van het “Zwitserleven gevoel”). Die dágen de creativiteit en de vitaliteit van onze oudere generatie niet uit, maar dóven ze uit. Ondertussen verlamt het taboekarakter van urgente vergrijzingsvraagstukken  ons politiek systeem.

Onze samenleving is verstrikt geraakt in een aantal vanzelfsprekendheden rond het ouder worden. Deze vanzelfsprekendheden zijn zodanig onwrikbaar verankerd in nauw verweven maatschappelijke instituties dat er geen beweging in te krijgen is. Dit vraagt fundamentele bezinning op een aantal punten.

  1. Inter-generationele verhoudingen
    Het veranderen van de kwantitatieve verhoudingen tussen leeftijdsgroepen in onze samenleving  maakt een fundamentele heroverweging van “het intergenerationele contract” nodig. Leeftijdscriteria voor volwassenwording, stemrecht, publiek pensioen zijn niet heilig. Ook de leeftijd waarop de overheid verantwoordelijkheid moet nemen om een redelijk minimum inkomen voor mensen op gevorderde leeftijd te garanderen dient heroverwogen te worden.
    Lees verder hierover ...

  2. Pensionering en de AOW uitkering
    De aanvang van het pensioen en de aanvang van de publieke ouderdomsuitkering hoeven niet samen te vallen. Elke (valide) werknemer kan zijn arbeidscarrière beëindigen wanneer hij dat wil, maar blijft in principe voor 100 % verantwoordelijk voor zijn inkomen (tenzij er aanspraken zijn op basis van arbeidsmarkt gerelateerde sociale zekerheids regelingen). Het vaststellen van de leeftijd voor een publieke ouderdomsuitkering resulteert uit de discussie over intergenerationele verhoudingen.
    Lees verder hierover ...
  3. Arbeidsmarkt en levensloop.
    Er is de laatste decennia nogal wat veranderd in de leeftijden waarop de arbeidscarrière begint en die waarop deze eindigt. De afbouw van arbeidscarrière moet in de toekomst ontdaan worden van alle regelingen die een vervroegde afbouw stimuleren, terwijl het einde van de arbeidscarrière niet meer vanzelfsprekend hoeft samen te vallen met een begin van de publieke ouderdomsuitkering.
    Lees verder hierover ...
  4. Arbeidsmarkt en zorgvraagstukken.
    Binnen nu en 25 jaar zullen er dubbel zoveel zwaar zorgbehoevende ouderen zijn die intensieve zorg nodig hebben. Gezien het huidige tekort aan personeel in de zorg sector verdient het aanbeveling om het personeelsbeleid waarbij 50+ werknemers uit de zorgsector worden geweerd 180 graden om te keren. Maak 50+ verantwoordelijk voor het leefklimaat in zorginstellingen.
    Lees verder hierover ...
  5. Hulpvraag en omgevingsverantwoordelijkheid
    Lever de hulp en zorg, waarbij de hulpbehoevende in de eigen woning kan blijven wonen, op lokale basis (wijk, gemeente, regio). De nieuwe WMO vormt daarvoor een goed uitganspunt, ook ten behoeve van ouderen. Het samenleven in woonbuurten en het leveren van zorg bij mensen thuis zullen daarvoor beiden moeten veranderen.
    Lees verder hierover ...

Hier gaat u terug naar de startpagina